لبخند لثه‌اي

يكي از مشكلات رايج زيبايي و بويژه هنگام لبخند زدن، نمايان شدن بيش از حد لثه است كه به آن لبخند لثه‌ اي (gummy smile) گفته مي‌شود و عبارت دقيق‌تر براي اين مشكل “نمايش بيش از حد لثه” يا “excessive gingival display” مي‌باشد كه به اختصار EGD گفته مي‌شود.

سه روش درماني براي برطرف كردن لبخند لثه اي وجود دارد :

• جراحي فك

• جراحي زيبايي لثه يا esthetic crown lengthening

• جراحي افزايش طول لب بالا يا Lip repositioning

روش اول، جراحي فك در موارد شديد و در اتاق عمل و با بيهوشي عمومي انجام مي‌شود و به آن جراحي Orthognatic گفته مي‌شود. اين روش بسيار كارآمد مي‌باشد و در سال‌هاي اخير پيشرفت‌هاي زيادي در بهبود تكنيك‌ها و متدهاي اين نوع جراحي بدست آمده كه باعث شده عوارض اين روش درماني بسيار كاهش پيدا كند. اين نوع جراحي توسط همكاران جراح فك و صورت انجام مي‌گيرد و اكثراً در مواردي‌كه نمايش لثه بيش از شش تا هشت ميليمتر است  و يا ارتفاع صورت زياد است تنها راه درمان  است.

دو روش ديگر، در مطب‌ها و كلينيك‌هاي دندانپزشكي مجهز، توسط متخصص لثه قابل انجام است. البته روش سوم بسيار جديد بوده و در كشور ما بصورت بسيار محدود انجام مي شود. در كلينيك دكتر منصور بابايي پس از معاينه دقيق بيمار و تهيه فتوگرافي‌هاي مربوطه روش درماني انتخاب خواهد شد كه معمولاً تركيبي از دو روش دوم و سوم مي‌باشد. (براي ديدن برخي از درمان هاي انجام شده به گالري تصاوير درماني مراجعه كنيد)

در روش دوم جهت جراحي زيبايي لثه (esthetic crown lengthening)، مقداري از لثه‌ي اطراف دندان‌هاي جلو با ليزر يا تيغ جراحي برداشته مي‌شود. البته ليزر مزيت چنداني در اين روش ندارد و حتي ممكن است ترميم زخم با تعويق بيشتري صورت بگيرد. مقدار برداشت يا كوتاه كردن لثه در اين روش، با محدوديت‌هاي زيادي روبرو است و بايد با دقت فراواني تنظيم شود. در مواردي كه لازم است بيش از يك تا يك‌و‌نيم ميليمتر از لثه كوتاه شود؛ جراحي وسيع شده و نياز به برداشت استخوان اطراف دندان نيز خواهد بود كه به آن osteoctomy گفته مي‌شود و معمولا همراه اصلاح فرم استخوان اطراف دندان يا osteoplasty مي‌باشد. در اين جراحي بايد دقت شود كه ريشه‌ي دندان از لثه بيرون نزند يا به اصطلاح expose نشود چون باعث از بين رفتن زيبايي دندان‌ها و ايجاد حساسيت دنداني خواهد شد. در اين روش نسبت طلايي دندان‌ها يعني نسبت عرض به طول دندان‌ها كه هشت به ده است حتما بايد بدست آيد و در صورت عدم رعايت اين نسبت و بلند شدن طول دندان‌ها، زيبايي آنها از بين خواهد رفت.

در روش سوم، روش جراحي لب lip repositioning (البته عبارتي كه اخيراً در مقالات جديد مورد استفاده قرار مي‌گيرد و صحيح‌تر هم به نظر ميرسد lip stabilization technique  يا به طور اختصار lip stat مي‌باشد) به معني تثبيت لب است. در اين روش عضلات بالابرنده لب (كه اصلي‌ترين آن‌ها چهار عضله هستند) مهار مي‌شوند به طوري‌كه در هنگام لبخند وسيع ديگر نمي‌توانند مثل قبل انقباض داشته باشند در نتيجه لب هنگام لبخند وسيع، كمتر بالا خواهد رفت. حسن اين تكنيك نسبت به روش تزريق بوتاكس و يا ساير روش‌هاي مشابه اينست كه لب به هيچ‌وجه حالت غير طبيعي نخواهد داشت چه در حالت استراحت و چه در حالت لبخند. بطوري‌كه لب در حالت استراحت اصلاً فرقي با وضعيت خود قبل از جراحي نخواهد داشت و فقط هنگام لبخند كمتر بالا مي‍‌‌‌‌‌‌رود.

معايب روش جراحي لب اين است كه متاسفانه براي همه موارد كيس‌هاي درماني با مشكل لبخند لثه‌ اي قابل انجام نيست و شرايط مناسب توسط جراح مشخص مي‌شود. مشكل ديگر اين نوع جراحي احتمال برگشت آن است؛ يعني ممكن است در برخي افراد بعد از سه تا پنج سال لب هنگام لبخند به حالت اوليه باز گردد. اين مورد بخصوص در افرادي‌كه داراي عضلات قوي هستند بروز مي‌كند البته در صورت انتخاب مناسب كيس درماني يا در اصطلاح پزشكي case selection  مناسب، اين مشكل حداقل خواهد بود.

منبع: لبخند لثه اي (gummy-smile) چگونه درمان مي شود؟